Οι λέξεις που σαμποτάρουν τη ζωή μας

Ως συνήθως, οι μεγαλύτεροι εχθροί του εαυτού μας είμαστε εμείς οι ίδιοι. Οι ίδιοι σαμποτάρουμε διαρκώς τον εαυτό μας, οι ίδιοι τον υποβαθμίζουμε και τελικά οι ίδιοι τον οδηγούμε σε παράλυση και αδράνεια.  Υπάρχουν 4 κοινές λέξεις τις οποίες οι άνθρωποι χρησιμοποιούν συνέχεια. Είτε συνειδητά, είτε ασυνείδητα, αυτές οι λέξεις κλειδιά στέλνουν συγκεκριμένα, ανεπιθύμητα μηνύματα στο υποσυνείδητό.

ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ

Υπάρχουν πράγματα που μπορείς να κάνεις και πράγματα που δεν μπορείς να κάνεις. Όταν πραγματικά πιστεύεις ότι κάτι δεν το μπορείς, δηλαδή δεν έχεις την ικανότητα ή την δυνατότητα να το κάνεις, τότε καλώς κάνεις και λες «δεν μπορώ». Το να χρησιμοποιείς όμως τη φράση «δεν μπορώ» για να μην πεις «δεν θέλω» είναι ένα μεγάλο λάθος. Οι άνθρωποι, από υποτιθέμενη ευγένεια, δεν λένε πια «δεν θέλω να έρθω» ή «δεν θέλω να το κάνω» αλλά λένε διαρκώς δεν μπορώ το ένα και δεν μπορώ το άλλο. Κάθε φορά που λες λοιπόν για παράδειγμα οτι δεν μπορείς να παρευρεθείς κάπου, δηλώνεις στο υποσυνείδητό σου ότι έχεις κάποια ανικανότητα η οποία σε εμποδίζει από το να πας.

ΠΡΕΠΕΙ

Αυτό που είναι απαραίτητο  να αποβληθεί από τη ζωή μας είναι το «πρέπει». Δεν «πρέπει» τίποτα! Κανείς δεν σε υποχρεώνει να κάνεις τίποτα. Εσύ είσαι ο μόνος που υποχρεώνει τον εαυτό του να ανταπεξέρχεται στις απαιτήσεις των άλλων ή της ζωής. Άρα και πάλι μιλάμε για επιλογή! Επιλογή είναι να αναλάβεις μια ευθύνη, επιλογή είναι και το να την φέρεις εις πέρας.

ΝΑΙ

Είναι η λέξη που χρησημοποιείται περισσότερο απ’ όλες γιατι πιστεύουμε πως έτσι θα λυθούν τα προβλήματά μας. Λέγοντας «ναι» σε όλους και σε όλα πιστεύουμε ότι τους ικανοποιούμε και ότι είμαστε αρεστοί. Όμως λέγοντας «ναι» χωρίς να το εννοούμε, καταπιέζουμε τα δικά μας θέλω και πιστεύω με συνέπεια τα διάφορα ψυχολογικά προβλήματα.

ΑΝ

Κάθε φορά που χρησιμοποιείς τη λέξη αν στο παρελθόν δημιουργείς αρνητικές δηλώσεις στο παρόν. Όταν λες για παράδειγμα την κλασσική ατάκα «αν κέρδιζα το τζόκερ θα βοηθούσα πολύ κόσμο» αυτομάτως δηλώνεις ότι τώρα δεν θα το κάνεις διότι δεν έχεις κερδίσει το τζόκερ. Κι αυτό φυσικά είναι ένα μεγάλο ψέμα. Εάν θέλεις μπορείς τώρα, αυτή τη στιγμή να βοηθήσεις όσο κόσμο θέλεις. Για την ακρίβεια οι «φιλάνθρωποι του αν» δεν είναι ποτέ φιλάνθρωποι, ακόμα κι αν κερδίσουν το τζόκερ. Εάν δεν το κάνεις τώρα, δεν θα το κάνεις ποτέ! Ακόμα χειρότερο όμως είναι όταν χρησιμοποιούμε το «Αν» όταν μετανιώνουμε για πράγματα του παρελθόντος «Αν είχα κάνει αυτό, σήμερα δεν θα μου συνέβαινε αυτό» ή αντίθετα «Αν δεν είχα πει αυτό, δεν θα γινόταν το άλλο» Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις δηλώνουμε στον εαυτό μας ότι έχει αποτύχει και του ασκούμε μια σφοδρή κριτική. Φυσικά πρέπει να μάθουμε από τα λάθη του παρελθόντος για να μην τα ξανακάνουμε, αλλά δεν έχει κανένα νόημα να σκέφτεσαι διαρκώς πόσο καλύτερα θα ήταν τα πράγματα εάν είχες χειριστεί την κατάσταση διαφορετικά. Ούτως η άλλως, κι αυτό μια υπόθεση είναι. Αυτό όμως που έχει σημασία είναι ότι ό,τι έγινε – έγινε και δεν αλλάζει πια.