Η κρίση σε μια οικογένεια όπως είναι το διαζύγιο έχει
αντίκτυπο σε ολόκληρη την οικογένεια και επηρεάζει δυσμενώς τη λειτουργία του
οικογενειακού συστήματος επιφέροντας αρνητικές συνέπειες στα μέλη της και στις μεταξύ
τους σχέσεις. Η διαδικασία της οικογενειακής διάσπασης ακολουθεί μια συνήθως
προκαθορισμένη πορεία.
Αρχίζει από τη στιγμή που ο ένας σύντροφος αναγνωρίζει
ότι η συζυγική του σχέση ευθύνεται για την προσωπική του δυστυχία. Εν συνεχεία,
η αποτυχία του γάμου συζητείται ανοιχτά
στην οικογένεια. Οι παλιοί ρόλοι καταργούνται και η οικογένεια δοκιμάζει
καινούριους. Το επόμενο στάδιο είναι αυτό του αποχωρισμού. Εδώ το κυρίαρχο
αίσθημα είναι η απώλεια. Γονείς και παιδιά αισθάνονται αβεβαιότητα για το
μέλλον. Η περίοδος αυτή χαρακτηρίζεται από τις μεγαλύτερες αλλαγές και διαρκεί
συνήθως δύο χρόνια. Στο στάδιο αυτό γίνεται συνήθως και η ανακοίνωση του
διαζυγίου στα παιδιά και αποχωρεί ο ένας γονέας. Μετά το στάδιο του αποχωρισμού
τα παιδιά και οι γονείς καλούνται να επαναδιοργανώσουν τη ζωή τους. Τα παιδιά
εξακολουθούν να αισθάνονται αλλαγές στη ζωή τους και καλούνται να συνηθίσουν τις
καινούριες σχέσεις των γονιών τους και, συχνά, τους καινούριους τους συντρόφους.
Πλέον αρχίζουν να μοιράζονται τις ζωές τους ανάμεσα σε δύο σπίτια. Τέλος, τα
μέλη της οικογένειας επαναπροσδιορίζουν τους ρόλους τους. Οι δύο γονείς
προσπαθούν να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις του διαζυγίου ώστε να συμβιβάσουν
τα δύο, πλέον, νοικοκυριά.
Καταλαβαίνουμε λοιπόν πως το διαζύγιο αποτελεί μια δύσκολη
διαδικασία για τους γονείς και τα παιδιά. Αυτό που οφείλουν να κάνουν οι γονείς
προκειμένου να απαλύνουν τον πόνο των παιδιών τους και να τα βοηθήσουν να
προσαρμοστούν ευκολότερα στις νέες συνθήκες είναι να αποφύγουν τις μεταξύ τους συγκρούσεις.
Όσο πόνο και θυμό και αν αισθάνονται για το άδοξο τέλος της σχέσης τους,
χρειάζεται να καταλάβουν πως θα είναι πάντα γονείς και πρέπει να βρίσκονται συνεχώς
στο πλευρό των παιδιών τους, ειδικότερα σε αυτή την κρίσιμη περίοδο του
διαζυγίου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου