Ο συναισθηματικός πόνος διαρκεί
και επηρεάζει περισσότερο τους ανθρώπους σε σχέση με το σωματικό πόνο. Αυτό
φανέρωσε μια πρόσφατη ψυχολογική μελέτη. Φυσικά αυτό μπορεί να μην αποτελεί
έκπληξη. Όλοι, λίγο ή πολύ, έχουμε βιώσει συναισθήματα όπως η απογοήτευση, ο
φόβος, το πένθος, η απόρριψη κ.α, τα οποία μπορούν να γίνουν εξαιρετικά επώδυνα
και δύσκολα καταφέρνουμε να ξεφύγουμε απο αυτά. Το ίδιο συμβαίνει και με τη
θλίψη που αισθανόμαστε όταν κάποιος πληγώνει τα συναισθήματά μας.Τι μπορούμε να
κάνουμε ώστε να αντιμετωπίσουμε ο,τι μας πληγώνει;
·
Εμείς πληγώνουμε πραγματικά τον εαυτό μας
Πως συμβαίνει αυτό; Φυσικά με τον τρόπο που σκεφτόμαστε. Όταν πιστεύουμε πως
το κάθετι που μας λέει ο άλλος είναι αλήθεια τότε θα πληγωθούμε. Αντιθέτως,
όταν δεν πιστεύουμε όσα μας λέει τότε δε θα ενοχληθούμε. Όλα έχουν να κάνουν με
το πως εμείς σκεφτόμαστε και με τη σχέση που έχουμε με τον εαυτό μας. Οι
σκέψεις δημιουργούν τα συναισθήματα τα οποία με τη σειρά τους οδηγούν σε
δράσεις που φέρνουν κάποια αποτελέσματα. Αν επιλέξουμε να πιστεύουμε σε κάτι
αρνητικό τότε θα πληγωθούμε. Αν όμως κάνουμε ένα βήμα πίσω και
προσπαθήσουμε να εξετάσουμε μια κατάσταση με μεγαλύτερη αντικειμενικότητα και
από άλλη οπτική τότε θα άλλαξουν και οι σκέψεις μας και συνεπώς τα συναισθήματά
μας.
·
Ισως
δε φταιμε εμεις
Ο τρόπος που συμπεριφέρεται, μιλάει και αντιδρά το άτομο
που μας πληγώνει σχετίζεται και με παράγοντες όπως είναι η διάθεση, οι προκαταλήψεις, το
παρελθόν και η γενικότερη νοοτροπία του. Επίσης μπορεί να συμβαίνει οτιδήποτε
άλλο πέρα από εμάς. Λαμβάνοντας αυτά υπόψη μπορούμε να εκτιμήσουμε
ρεαλιστικότερα την κατάστασα και να μετριάσουμε τον πόνο που αισθανόμαστε.
·
Τι
λέει η κατάσταση αυτή για τον ίδιο μας τον εαυτό;
Οι καταστάσεις στις οποίες νιώθουμε πληγωμένοι λειτουργουν
σαν καθρέφτης που μας αποκαλύπτει πράγματα για εμάς που δεν τα είχαμε
παρατηρήσει. Πρώτον, αντανακλούν το «γιατί» αισθανόμαστε έτσι . Είναι
αίσθημα απόρριψης ή νιώθουμε ότι απογοητεύσαμε κάποιον; Γιατί μας αναστατώνει;
Μήπως αντανακλά την ανάγκη μας για αποδοχή; Οι απαντήσεις μπορεί να μας εκπλήξουν.
Δεύτερον, τα λόγια κάποιου ίσως να μας φέρνουν σε επαφή με κάτι που δε θέλουμε
να ακούσουμε.
·
Ας
εξωτερικεύσουμε όσα νιώθουμε
Η
εξωτερίκευση των όσων βιώνουμε σε κάποιο τρίτο πρόσωπο λειτουργεί ανακουφιστικά.
Μας βοηθάει να δούμε τις καταστάσεις από μια νέα οπτική και να ακούσουμε μια
εναλλακτική σκέψη. Ωστόσο, πριν μιλήσουμε θα πρέπει να σκεφτούμε αν θέλουμε
απλά έναν ακροατή ή έναν άνθρωπο που θα μας συμβουλέψει. Επίσης χρειάζεται να
εξετάσουμε αν είμαστε σε θέση να ακούσουμε όσα θα μας πει προκειμένου να
αποφύγουμε περισσότερο άγχος και συγκρούσεις.
·
Ας
γράψουμε!
Η
διέξοδος πολλές φορές βρίσκεται στη γραφή ειδικά όταν δε θέλουμε να μοιραστούμε
τα συναισσθήματά μας με άλλους. Ξεκινάμε απλά να γράφουμε την πρώτη σκέψη που
έρχεται στο μυαλό μας και οι λέξεις θα βγουν μόνες τους απλά και φυσικα σα να
μιλούσαμε σε κάποιον. Δε χρειάζεται να μας απασχολεί η καλλιγραφεία, η
ορθογραφία ή σύνταξη των λέξεων. Μόνο όσα σκεφτόμαστε και νιώθουμε έχουν
σημασία.
.
ειναι υπεροχα αυτα που γραφεις.σ'ευχαριστω πολυ.ο θεος να σ'εχει καλα.
ΑπάντησηΔιαγραφή