Ένας από τους πιο
συνηθισμένους παράγοντες είναι η εγωιστική στάση του ατόμου που
επιθυμεί να τον καταλάβουν οι άλλοι πάση θυσία και δεν τους αναγνωρίζει το
δικαίωμα διαφωνίας ή μη αποδοχής των απόψεών του.
·
Η αίσθηση ότι «οι άλλοι δε με
καταλαβαίνουν» συχνά έχει τις ρίζες της στα
βιώματα της παιδική ή εφηβικής ηλικίας. Όταν ένα άτομο αισθάνεται ότι οι
γονείς του δεν κατανοούν τις ανάγκες του, δεν έχουν εποικοδομητικό διάλογο και
λειτουργική επικοινωνία, του δημιουργείται η αίσθηση του ανολοκλήρωτου και του
ανεκπλήρωτου. Έτσι, μπαίνοντας σε νέες σχέσεις ως ενήλικος πια, κατά κάποιον
τρόπο επαναλαμβάνει το παρελθόν. Με αυτό τον τρόπο όμως, δεσμεύει τον εαυτό του
και πέφτει σε μια επικοινωνιακή παγίδα, αφού τελικά δε δίνει ούτε στον εαυτό
του ούτε στους άλλους την ευκαιρία να δοκιμάσει επικοινωνιακές τεχνικές.
·
Η
ψυχολογική ανωριμότητα και η πεποίθηση ότι αν δεν μας καταλαβαίνουν οι άλλοι τότε αυτό σημαίνει ότι μας απορρίπτουν είναι
κακοί σύμβουλοι ζωής. Συχνά, το γεγονός ότι δεν μας καταλαβαίνουν αντανακλά τη
δική μας δυσκολία να καταλάβουμε αυτά τα
άτομα. Χρειάζεται να στραφούμε στον εαυτό μας λοιπόν και να αναρωτηθούμε αν είμαστε καλοί ακροατές και, φυσικά, αν
είμαστε πρόθυμοι να ακούσουμε τους άλλους.
Πώς θα μας καταλάβουν;
·
Βελτιώνουμε
την επικοινωνία με τους άλλους. Αναγνωρίζουμε το γεγονός ότι δεν είναι δυνατό να έχουμε την 100% κατανόηση των
άλλων
·
Μαθαίνουμε να ελέγχουμε τα
αρνητικά συναισθήματα και να τα διαχειριζόμαστε
·
Πριν ξεκινήσουμε μια σοβαρή
συζήτηση, ρωτάμε τον άλλον αν έχει χρόνο και διάθεση
·
Εξετάζουμε τις δικές μας
ικανότητες επικοινωνίας με τους άλλους και αν εμείς τους καταλαβαίνουμε
·
Συνειδητοποιούμε ότι ο λόγος
που ίσως δεν μας καταλαβαίνουν οι άλλοι ίσως σχετίζεται με δικές μας αδυναμίες
και όχι απαραίτητα με δική τους ανικανότητα
·
Βελτιώνουμε τις επικοινωνιακές
μας ικανότητες
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου