Αποχωρισμός από το παιδί:Το σύνδρομο της «άδειας φωλιάς»

Το σύνδρομο της άδειας φωλιάς είναι ένα φαινόμενο κατά το οποίο οι γονείς βιώνουν συναισθήματα θλίψης και απώλειας, όταν το παιδί τους φεύγει από το σπίτι για να σπουδάσει, να υπηρετήσει το στρατό ή ακόμα για να δημιουργήσει τη δική του οικογένεια. Τα συμπτώματα αυτά εμφανίζονται όταν οι δύο γονείς μένουν μόνοι στο σπίτι.

Αν και μπορεί να ενθαρρύνουν ενεργά τα παιδιά τους να γίνουν ανεξάρτητα, ωστόσο, η εμπειρία αυτή μπορεί να είναι οδυνηρή για τους ίδιους. Είναι δύσκολο να μείνουν ξαφνικά χωρίς παιδιά στο σπίτι τα οποία να χρειάζονται τη φροντίδα τους. Τους λείπει να αποτελούν μέρος της καθημερινής ζωής των παιδιών τους, καθώς και η συντροφιά που τους προσφέρουν. Μπορεί επίσης να ανησυχούν έντονα για την ασφάλεια τους και αν θα είναι σε θέση να φροντίσουν τον εαυτό τους μόνοι τους.  Εάν στην οικογένεια υπάρχει μόνο ένα παιδί η προσαρμογή γίνεται ακόμη πιο δύσκολη.

Αν και τα συναισθήματα της απώλειας και της θλίψης είναι έντονα τον πρώτο καιρό και καθιστούν τα άτομα ευάλωτα στη κατάθλιψη επιφέροντας πολλές συγκρούσεις, πρόσφατες έρευνες έδειξαν ότι η αποχώρηση των παιδιών από το σπίτι μπορεί να λειτουργήσει ευεργετικά για τους γονείς. Οι γονείς έχουν μια νέα ευκαιρία να επανασυνδεθούν βελτιώνοντας έτσι τη ποιότητα του γάμου τους και να αναζωπυρωθεί το ενδιαφέρον για τη σχέση τους για την οποία προηγουμένως δεν είχαν χρόνο. Ωστόσο, τα πράγματα δεν είναι πάντοτε ρόδινα. Τι μπορεί να κάνει λοιπόν ένας γονιός που βιώνει το σύνδρομο ώστε να το αντιμετωπίσει;

• Να αποδεχτεί το χρόνο: Είναι ιδιαίτερα σημαντικό να αποφεύγει να συγκρίνει το χρονοδιάγραμμα της ζωής του με αυτό του παιδιού. Αντ' αυτού, καλό είναι να επικεντρωθεί σε ό,τι μπορεί να κάνει για να βοηθήσετε το παιδί του να πετύχει στη νέα του ζωή.
• Να μείνει σε επαφή: Μπορεί να συνεχίσει να είναι κοντά στα παιδιά του ακόμα και όταν ζουν χωριστά. Χρειάζεται να προσπαθήσει ώστε να διατηρήσει τακτική επαφή, μέσω επισκέψεων, τηλεφωνημάτων, email, κτλ.
• Να παραμείνει στη θετική πλευρά: Να σκεφτεί τον επιπλέον χρόνο και την ενέργεια που θα έχει ώστε  να την αφιερώσει στο γάμο του ή στον εαυτό του. Πλέον θα μπορεί ευκολότερα να κάνει περισσότερα πράγματα για τον εαυτό του, όπως ταξίδια και άλλες δραστηριότητες που τον ευχαριστούν.
• Να ζητήσει υποστήριξη: Η αναζήτηση υποστήριξης είναι εξίσου σημαντική. Ο γονιός που βιώνει το σύνδρομο της «άδειας φωλιάς» μπορεί να βοηθηθεί σημαντικά αν συζητήσει το πρόβλημά του με τους δικούς του ανθρώπους ή ζητήσει τη βοήθεια κάποιου ειδικού.

Όσο οδυνηρό και αν φαντάζει σε ορισμένους γονείς να αποχωριστούν τα παιδιά τους θα πρέπει να το αποδεχτούν και να φανούν ψύχραιμοι. Οι γονείς χρειάζεται να θυμούνται ότι διατηρούν πάντα τη γονεϊκή τους ιδιότητα όσο χρονών και αν γίνουν τα παιδιά τους και όσο μακριά και αν ζουν. Τέλος πρέπει να δείχνουν με τον τρόπο τους ότι πάντα θα τα στηρίζουν και θα τα αγαπούν όσα χιλιόμετρα και αν τους χωρίζουν από αυτά.